"ฉันไม่ใช่เยอรมันเช็พเพอด"  น่าจะเป็นคำขวัญของพันธุ์นี้  เพราะบ่อยครั้งที่ถูกเข้าใจผิด เพราะคนมักไม่รู้จัก และแยกแยะผิดพลาด จากญาติในตระกูลเลี้ยงแกะ ผู้โด่งดัง สุนัขพันธุ์เยอรมันเช็พเพอด

     พันธุ์ Malinois ออกเสียงว่า MAL-in-wah เห็นไหมว่า  แค่ชื่อพันธุ์ก็เหลือกินแล้วขนาดมีคำกำกับการออกเสียงอยู่ ผมก็อ่านไม่ออกอยู่ดีเป็นพันธุ์ที่พบเห็นได้ยาก ชั่วชีวิตของผมก็เพิ่งเคยพบตัวจริง แต่ต้องยอมรับว่า ได้ยินชื่อเสียงในฐานะเป็นสุนัขใช้งาน คู่แข่งที่มาแรงที่สุดของเช็พเพอดมานานหลายปีแล้วและถ้าไม่ชาติ (สุนัข) นิยมเกินไปก็จะต้องยอมรับว่า เช็พเพอด ถูกชิงตำแหน่ง"เจ้าแห่งสุนัขใช้งาน" ไปเสียแล้ว ประวัติของพันธุ์และมีดีอย่างไร? เราลองมาศึกษากัน เร่เข้ามาครับ เร่เข้ามา

รูปจากหนังสือ Simon&Schuster's Guide to Dogs

ความภาคภูมิของเบลเยี่ยม

     ต้นตระกูลของ Malinois ไดัรับการพัฒนาขึ้นมาตั้งแต่คริสตศตวรรษที่ 19 เมื่อชาวนาเบลเยี่ยมต้องการสุนัขเพื่อมาต้อนฝูงปศุสัตว์ และเฝ้ายาม  เขาได้ผสมสุนัขขนาดกลางที่มีความสมดุล  ซึ่งสามารถต้อนฝูงสัตว์ในทุ่งอีกทั้งยังปกป้องฝูงสัตว์และครอบครัวได้ตลอด 24 ชั่วโมงสุนัขที่ไม่ได้มีเพียงความแข็งแรงทนทาน แต่ต้องฉลาด และว่องไว    แม้จะไม่ได้เจาะจงด้านโครงสร้างเป็นสำคัญ  แต่ในที่สุดก็ได้เป็นสุนัขที่มีโครงสร้างเฉพาะเจาะจงขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจ

     ช่วงปลาย ค.ศ.1500  แรงชาตินิยมได้ทำให้ชาวเบลเยี่ยมพยายามแยกแยะสุนัขเลี้ยงแกะที่ถือกำเนิดในประเทศของตน Club  bu Chiende Berger Belge ( ชมรมสุนับเลี้ยงแกะของเบลเยี่ยม ) ได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1891เพื่อสนับสนุนความพยายามนี้ นำโดยสัตวแพทย์ Adolphe Reul ได้ตระเวณไปทั่วประเทศ เพื่อแยกแยะลักษณะสุนัขพื้นเมืองพบว่า นอกเหนือจากความยาวลักษณะ และสีของขนแล้ว   ลักษณะโครงสร้างภายในล้วนเป็นลักษณะเดียวกันมาตรฐานของพันธุ์จึงได้เขียนขึ้นเป็นครั้งแรกในปี 1893  และได้รับรองอย่างเป็นทางการ ในปี ค.ศ. 1901 โดย Spocete Reyale Sain-Hubert

     ขณะนั้นมีการแบ่งออกเป็น 4 สาย ขึ้นอยู่กับชนิดของขน และแต่ละสายก็ได้ชื่อตามถิ่นกำเนิดของมัน ได้แก่

     Groenendael ( อ่านว่า GRON-en-dal ) เป็นที่รู้จักกันทุกวันนี้ในนาม Belgian Sheepdog มีสีดำล้วน และมีขนสองชั้น  หยาบปานกลางขนชั้นนอกยาว และขนชั้นในแน่น

     Tervuren  ( อ่านว่า tur-VYUR-en )  สุนัขที่มีขนลักษณะเดียวกับ Groenendae แต่มีสีน้ำตาลปนเทาจนถึงมะฮอกกานี หลังมีลายดำ ปากมอมและหูดำ

     Laekenois (อ่านว่า LACK-en-wah) ขนหยาบยาวปานกลาง ขนสีน้ำตาลหรือเทา (เป็นสายที่มีน้อยที่สุด แต่ยังพอพบได้ในฮอลแลนด์)และท้าย
สุดคือ พระเอกของเรา

     Malinois ขนสั้น ตรง แข็ง สีน้ำตาลปนเทาจนถึงมะฮอกกานี  หลังมีลายดำ ปากมอม และหูดำ

รูปจากหนังสือ Simon&Schuster's Guide to Dogs

     กลุ่มผู้ผสมพันธุ์ชาวเมืองMalinesมุ่งเป้าการผสมพันธุ์ไปที่โครงสร้างและคุณสมบัติในการใช้งานจนได้ผลสำเร็จ ได้รับการยอมรับ  และใช้ผสมข้ามสายเพื่อปรับปรุงคุณภาพของสายอื่น ๆ ให้ดีขึ้นโดยเฉพาะ Tervuren

     ปี 1911  สุนัขเลี้ยงแกะสายพันธุ์ขนสั้น  คู่แรกของเบลเยี่ยม  ก็ได้ไปสู่ U.S.A.  และได้จดทะเบียนกับ  AKC  ด้วยรูปลักษณะดูดีมีสกุล  และความสามารถในการใช้งาน จึงทำให้ได้รับการยอมรับจากประชาชนและได้รับความนิยมระดับหนึ่ง จนถึงสงครามโลกครั้งที่ 2 ประชากรสุนัขก็ลดลง และกลับได้รับความนิยมขึ้นใหม่ภายหลังสงคราม แต่ก็ไม่มากเท่าเดิม  สายพันธุ์ทั้ง 3 ถูกแบ่งได้อยู่ในกลุ่ม Miscellaneous  ภายใต้ชื่อ Belgian  Sheepdog ในปี 1959 AKC ออกกฏว่าให้เฉพาะ Groenendael ที่จะขึ้นทะเบียนภายใต้ชื่อ Belgian  Sheepdog ส่วน Malinois และ Tervuren ได้แยกไปเป็นพันธุ์ต่างหาก  ส่วน Laekenois ไม่เคยได้ขึ้นทะเบียน

     แม้ว่าประเทศอื่น ๆ เว้น AKC ( แม้แต่ใน U.S.A. เอง คือ United Kennel Club ( UKC ) จะมองว่า Belgian Shepherd  เป็นสุนัขพันธุ์เดียวแต่มี 4 สายย่อย

     ปี 1963 Malinois กลับมาได้รับความนิยม และมีการสั่งสายเลือดที่สำคัญสู่อเมริกา

     ปี 1965 จำนวนสุนัขก็มีมากพอที่จะจัดอยู่ในกลุ่มใช้งาน ( Working Group ) ซึ่งอยู่ในกลุ่มนี้จนกระทั่งถึง

     ปี 1983 มีการจัดกลุ่มสุนัขเลี้ยงแกะ (Herding Group) ขึ้นมาใหม่จึงย้ายมาอยู่กลุ่มนี้จวบจนปัจจุบัน  แม้ว่าจะยังไม่อยู่ในพันธุ์ที่ได้รับความนิยมอย่างมาก  แต่ก็มีกลุ่มผู้นิยมอย่างเหนียวแน่นเป็นแฟนประจำ

     ปี 1997  Belgian  Malinois  อยู่ในความนิยมเป็นอันดับที่ 95 จากจำนวน 145 พันธุ์ที่ AKC จดทะเบียนด้วยจำนวนสุนัข 544 ตัว

     เร็ว ๆ นี้ได้มีการพยายามที่จะจัดกลุ่ม 3 สายพันธุ์นี้รวมเป็นพันธุ์เดียว ผู้ผสมพันธุ์บางคนพบว่า  มีลูกสุนัขขนยาวเกิดขึ้นในครอกของ Malinois ซึ่งทำให้ถูกแบ่งว่าเป็น Malinois ที่มีข้อผิดพลาดรุนแรง  แทนที่จะเป็น Tervuren ซึ่งประเทศอื่น ๆ ยอมรับได้ ( อย่าลืมว่าการแบ่งออกเป็น 4 สายของสุนัขตระกูลนี้ เกิดจากลักษณะของขน ไม่ใช่ลักษณะโครงสร้าง ) และเพราะสุนัขสามารถขึ้นทะเบียนได้หลายที่ ผู้ผสมพันธุ์ที่พบปัญหานี้จึงลงทะเบียน เจ้าMalinois ที่ขนยาวนี้กับ AKC เมื่อจะแข่งขัน ความสามารถในการเชื่อฟังคำสั่ง  Agility และกีฬาอื่น ๆ ( ซึ่งขนยาวไม่เป็นอุปสรรคของคะแนน ) แต่จะจดทะเบียนเป็นTervuren กับ UKC เพื่อแข่งขันด้านโครงสร้าง

     AKC เลือกที่จะให้มีการลงประชามติ และต้องการเสียง 2 ใน 3 เพื่อให้มีผลบังคับได้  แต่มีเพียง 48% ที่เห็นด้วย ดังนั้นทั้ง 3 สายพันธุ์ยังคงต้องแยกกันต่อไปในการประกวดด้านโครงสร้างของ AKC

รูปจากหนังสือ The mini-atlas of dog breeds

รูปจากหนังสือ วารสารเช็พเพอด

งามโดยไม่ต้องแต่งเติม

     เนื่องจากเป็นพันธุ์แยกต่างหาก   AKC   จึงมีมาตรฐานเฉพาะของพันธุ์ Malinois ว่าเป็นสุนัขที่มีความสมดุลดี รูปร่างยาวและสูงเท่ากัน (เป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส)  มีคอ  และศีรษะสง่า   Malinois แลดูดีมีสกุลทุกกระเบียดนิ้ว และให้ความรู้สึกประทับใจในพลัง  ที่ประกอบด้วยความตื่นตัว  และแข็งแรง  มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์ดี  แม้ทั้ง 2 เพศจะแสดงพลังนี้ แต่เพศเมียก็ดูเป็นหญิงมากกว่า

     เพศผู้สูง 24-26 นิ้ว   เพศเมียสูง 22-24 นิ้ว   ถ้าเพศผู้สูงน้อยกว่า 23 หรือมากกว่า 27 นิ้ว จะถูกคัดออกในการประกวด   เช่นเดียวกัน ถ้าเพศเมียน้อยกว่า 21 หรือมากกว่า 25 นิ้ว

     Malinois ควรเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส เมื่อวัดความยาวจากกระดูกอก จนถึงบั้นท้าย  ควรเท่ากับความสูง ( จากตะโหนกไหล่ถึงพื้น ) แม้ว่าสุนัขเพศเมียอาจยาวกว่าเล็กน้อย นี่เป็นข้อแตกต่างประการหนึ่งจากเยอรมันเช็พเพอด  ซึ่งมีโครงสร้างยาวกว่า และมีเส้นหลังที่ลาดลง

     ลูกตา  เป็นรูปเม็ดอัลมอนด์ สีน้ำตาล และขอบดำ  Malinois เป็นพันธุ์มีความมั่นคง แลดูฉลาด แสดงออกถึงความตื่นตัว และตั้งใจ

     หูเล็ก  และตั้งแสดงลักษณะอยากรู้อยากเห็น หูมีรูปทรงดีเกือบเป็นสามเหลี่ยมด้านเท่า

     หูตก  หูคล้ายสุนัขกลุ่ม Hound หรือตั้งไม่เต็มที่จะถูกคัดทิ้ง

     ส่วนบนของกระโหลก  จะแบน Stop ปานกลาง จมูกดำ ท่อนปากค่อนข้างเรียว โดยไม่ต้องตัดเล็มขน   ปากมีความยาวพอ ๆ กับช่วงกระโหลก  แนวราบของท่อนปาก และหัวตอนบน แลดูขนานกัน ริมฝีปากเป็นสีดำสนิท และปิดบังฟันที่มีการสบแบบกรรไกร  การสบฟันแบบ Overshot หรือ Undershot และฟันขาดหายไปถือเป็นข้อบกพร่อง

     สี  เป็นอีกอย่างหนึ่งที่แตกต่างจากพันธุ์ เยอรมันเช็พเพอด ( German Shepherd Dog ) ซึ่งเป็นสีน้ำตาลดำ Malinois จะมีสีเหลืองปนเทา  สีน้ำตาลจนถึงมะฮอกกานี และบริเวณแนวหลังจะมีปลายขนสีดำ หน้ากาก และหูดำ และด้านล่างของลำตัว หางและหลังจะมีสีอ่อนกว่าแต่จะไม่อ่อนจนดูซีดจาง ให้มีแต้มสีขาวได้เฉพาะบริเวณปลายนิ้ว และ/หรือเป็นจุดเล็กที่บริเวณอก นอกจากสีขนที่ทนทานสภาพอากาศได้ มีลักษณะสั้น  แข็ง และตรง มีขนชั้นในแน่น จะสั้นจนเกรียนบริเวณศรีษะ หูและขาท่อนล่าง   แต่ขนจะยาวขึ้นบริเวณคอ หางด้านหลังของขา

     Malinoisจะเคลื่อนไหวด้วยการย่างก้าวที่ราบเรียบ และเป็นอิสระมากกว่าการก้าวพุ่งไปอย่างแรง จากที่เป็นสุนัขต้อนสัตว์จึงมีแนวโน้มจะเคลื่อนที่เป็นวงกว้าง ๆ มากกว่าจะเป็นเส้นตรง

อุปนิสัย

     อุปนิสัย คือสิ่งที่สำคัญที่สุดของ Malinois จะต้องมีบุคลิกที่สม่ำเสมอตรงตามหน้าที่ จะต้องไม่กลัวหรือก้าวร้าว  แต่ต้องมีความมั่นใจ อาจไม่วางใจคนแปลกหน้า   อันเป็นผลจากสายพันธุ์เมื่อใช้อารักขา    แต่จะต้องรักเจ้าของ Malinois ที่มีอุปนิสัยเหมาะสม จะมีนิสัยปกป้องโดยธรรมชาติ  แม้ไม่เคยถูกยั่วยุมาก่อน  มันจะตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อคำสั่ง   และกระหายที่จะทำงาน